Je zou werkvoorbereider Fabian Noordover, 25 jaar oud, een van de “jonge honden” kunnen noemen. De nieuwe generatie. Twintigers die vaak vanaf hun stage doorstromen binnen Bosman Bedrijven. Ze zijn kritisch, leergierig, gedreven en voelen zich thuis binnen de informele organisatiecultuur, waarbij vrijheid en verantwoordelijkheid hand in hand gaan.
Fabian doorliep zijn eindstage op de afdeling Kortlopende Projecten. Een goede tijd als hij erop terugblikt: “Dat was toen en nu nog steeds de beste afdeling voor mij. Qua werk én collega’s. Er is zo ontzettend veel afwisseling voor iemand zoals ik, die graag meerdere projecten oppakt. Dan erbij heb je ook heel intensief contact met collega’s, omdat je snel moet schakelen. Je hebt elkaar ontzettend hard nodig om je werk gedaan te krijgen.” Ondertussen zijn we vier jaar verder en werkt Fabian aan een project dat qua grootte en looptijd een maatje groter is dan zijn eerdere projecten: de fietsenstalling op het Kleine-Gartmanplantsoen in Amsterdam. Een uniek project dat Bosman Bedrijven samen met Ballast Nedam realiseert.
Eyecatcher in de binnenstad
Op het eerste gezicht klinkt het niet als een project waar je je tanden op stuk kunt bijten. Maar dit project is onwijs complex door zijn binnenstedelijke locatie, vlakbij het Leidseplein, de daarbij behorende spaarzame ruimte, de hoge esthetische eisen van het ontwerp van ZJA Zwarts & Jansma Architecten en de manier van bouwen, waarbij eerst het dak en de muren zijn geplaats en de stalling is uitgegraven. Alsof een mol zich een weg naar buiten heeft gebaand door de vele kubieke meters zand. Deze fietsenstalling wordt echt een ondergrondse eyecatcher die recht doet aan het befaamde plein, dat in normale tijden massa’s toeristen uit binnen- en buitenland trekt. Dat hij op dit project kan samenwerken met collega Fred Zwiers, projectmanager en een van de oudgedienden binnen de organisatie, voelt goed. “Fred is sinds mijn stagetijd bij Bosman Bedrijven altijd al mijn mentor geweest. Fijn om juist met hem te werken.”
Het spel leren spelen
Met het bouwteam hebben ze regelmatig een stand van zaken gesprek waarin, zoals de naam al zegt, besproken wordt hoe het ervoor staat met het project. “Het mooie is dat er echt naar mij geluisterd wordt en dat ik kan vertellen hoe ik het zie. Ik krijg die verantwoordelijkheid en ja, af en toe word ik nog teruggefloten, omdat ik iets te ver ga. Ik vat het soms allemaal iets te serieus op. Ik ben wat dat betreft heel erg van, zo hebben we het niet afgesproken. Ik moet dat spel nog leren spelen, zodat ik op een rustige manier het resultaat kan bereiken dat ik voor ogen heb.”
Met stappen vooruit
“Dit afgelopen jaar ben ik onwijs gegroeid, omdat ik veel verantwoordelijkheid krijg. Het betekent dat ik af en toe ontzettend op mijn plaat ga en daar leer ik weer ontzettend veel van. Juist door het gewoon te doen en de dingen zelf uit te vogelen. Ik ben trots op mijn ontwikkeling. Dat krijg ik ook terug van Fred en van de klant. Je bent jong, maar je pakt het heel snel op, zeggen ze dan. Die feedback doet me goed en geeft vertrouwen. Het betekent dat ik er niet alleen voor spek en bonen bij zit, ik lever echt een bijdrage aan het project. Daarin zie ik dat ik stappen maak. Dat ik steeds meer ervaring opdoe en verstand van zaken heb.”
De juiste plek
Voor het komende jaar wil Fabian weer opleidingen en cursussen volgen. “Dit jaar heb ik het op dat vlak even rustig aan gedaan. Het was druk zat met de projecten. Daarnaast ben ik lid van de ondernemingsraad. Het is voor mij een manier om binnen de organisatie, samen met de andere OR-leden, van betekenis te zijn. Ik heb zeker ambities en er is nog genoeg ruimte om te groeien in mijn vak en alles onder de knie te krijgen. Dat kan door de verantwoordelijkheid en vrijheid die ik krijg. Tegelijkertijd weet ik dat ik altijd terecht kan voor hulp als ik niet verder kan. Dat is fijn. Voor mij is het helder dat ik voorlopig nog werkvoorbereider wil zijn. Ik ga ervan uit dat dit binnen Bosman Bedrijven is op de afdeling Kortlopende Projecten. Dat is echt mijn afdeling. Ik zit hier op mijn plek.”